Voortgangsblog #47

Afgelopen week was ik niet in staat om een blog te schrijven door een kleine ingreep aan mijn linkeroog. En met één oog typen is geen pretje. Ook creatief gezien ben ik wat achter gebleven, maar dat haal ik vast wel weer in.

Doordat er niet veel uit mijn handen kwam heb ik me verbaasd over een zekere heer bij een spelprogramma op tv. Verwonderen moet ik eigenlijk zeggen. Niets vermoedend zat ik gisteravond te breien. Kopje thee en koekje onder handbereik. Zoonlief lag al lekker te slapen en manlief was zich aan het uitleven op het ontwerp van een eventuele garage. Niets aan de hand dus.

Normaliter ben ik niet zo van de spelprogramma's, maar deze is behoorlijk educatief en dat spreekt me aan. Hoe het precies ter sprake kwam weet ik niet, maar op een gegeven moment kwam het gesprek op een onderzoek naar hoeveel uren de Europese vrouw werkt. Volgens dit onderzoek werkt de Nederlandse vrouw de minste uren van alle Europese landen. Tot mijn stomme verbazing werd dit met het woord 'lui' verklaart door de kandidaat die helaas uiteindelijk ook de finale haalde. Met open mond heb ik naar het scherm gestaard. Het balletje beweerde met droge ogen dat wij Nederlandse vrouwen die niet of part-time werken lui zijn. Balletje insinueerde het in ieder geval.

Als kind heb ik al met de paplepel ingegoten gekregen dat vrouwen gelijkwaardig zijn aan mannen. We zijn verschillend in kracht en interesses, maar wel gelijkwaardig. Het is voor mij dan ook zo wezensvreemd dat wij vrouwen geen zeggenschap krijgen van sommigen over hoe wij ons leven willen invullen. Werken, niet werken, part-time werken, het maakt niet uit wat mij betreft. Je bent even waardevol en productief lid van de samenleving.

Met mijn 'luie' vrouwenbrein dacht ik dat feminisme inhield dat wij als vrouw zelf mochten weten wat wij met ons leven deden. En als wij er voor kiezen om ons leven in dienst te stellen van ons gezin en het mooiste geschenk ooit, namelijk onze kinderen, dan worden wij als lui bestempeld? Pardon? Is het managen van een huishouden niet ook gewoon werk? Boekhouden, verplegen, koken en interieur verzorgen bijvoorbeeld? En het valt ook nog eens onder vrijwilligerswerk, want het wordt niet betaald.

Het raakte me dieper dan ik had gedacht, dat een lid van de jongere generatie zo'n ouderwets en vrouwonvriendelijke mening had. Maar eigenlijk had ik niet iets anders van hem mogen verwachten, van balletje in kwestie. Hij is namelijk ook het balletje dat HBO'ers de schuld geeft van de misstanden bij de studentenverenigingen.

Ik moet wel toegeven dat ik er erg veel lol van had dat balletje pas na 4 afleveringen doorhad hoe een bepaalde vraagstelling in elkaar zat. Dat maakte het een en ander wel weer goed, bedacht ik me gniffelend.

Zo en nu over naar de echte blog en de zaken die ik in de afgelopen dagen heb kunnen maken.

Voor zoonlief heb ik een poncho afgebreid die hij zo over zich heen kan trekken. Makkelijk te breien en een leuk klein projectje. Het lag er al weer een tijdje, dus moest het nu maar eens af.

Volgende project is een poging tot het maken van een Regency/Empire outfit. En dan ligt de uitdaging in het alleen gebruikmaken van stof en spullen die ik al heb. Tot op heden is dat aardig gelukt #sewyourstash.

Regency slaat op de periode die vooral bekend is van de boeken van Jane Austen en de daarbij behorende films. Circa 1810. De dameskleding kenmerkt zich door de doorzichtige lagen, de eenvoud en de taille lijn die zich net onder de buste bevind. Het greep terug naar de oude Grieken en Romeinen, als reactie op de overdadige Rococo en daarop volgende revolutie.

Ik heb patronen gedownload van een engelse site (www.janeausten.co.uk), een bezoekerscentrum in Bath (!).

Het meest logische was om met het begin te beginnen, dus het bijbehorende ondergoed. Zoals dat in goed engels heet: de 'Stays'. Beetje de voorloper van de BH. Onder de corsetten een van de meest comforabele varianten en goed zelf te maken.

Het was best een gedoe om het passend te krijgen, maar uiteindelijk is het gelukt!

Toen het volgende: de 'spencer'. Het is beter te omschrijven als jasje wat op de bovenkleding gedragen werd. Met de japon zelf was ik ook al begonnen, maar daar heb ik nog geen foto's van.

Het patroon voor de spencer heb ik zelf een beetje bedacht, n.a.v. plaatjes op Pinterest. De stof had ik nog liggen en dat was ook precies genoeg.

Al met al toch nog best wel wat gedaan en afgemaakt zelfs.

Op de WIP lijst staan nog:

- Reborn baby (hoofd moet nog af geroot worden)

- Zwarte das (bijna klaar)

- Auto slingers voor zoon's 2e verjaardag

Zo dat was een lange blog voor mijn doen en hopelijk verwonder ik me in de toekomst niet zo danig als de afgelopen week.

#naaien #Regency