Voortgangsblog #115

Van de hitte nu weer heerlijk koel: het is maar vreemd weer. Favoriet onderwerp voor gesprekken, maar het is ook echt zo. Dan zit je bijna in je nakende niksie onder de airco te puffen en nu ben ik weer in geheel ornaat inclusief jas!

Creatief blijf ik bezig, of het nu warm of koud is. Op één of andere manier. Zo ben ik gemaakt, dat hoort bij mij.

Breien

Als ik iets zal herinneren van 2020 zal het naast de corona-crisis, zeker ook het breien zijn. In deze tijd heb ik zoveel gebreid en zeker ook geleerd. In mijn beleving heb ik zeer veel bijgeleerd in deze periode en dat zie ik dan maar weer als winst.

Wat ik niet gedacht had, is toch gelukt: mijn jurk is af!!!! En belangrijker nog: hij past!

Ik moet hem nog blokken (de mat is besteld), maar ik ben er, al zeg ik het zelf, best trots op. Wil je geloven dat deze jurk gemaakt is uit maar drie en een halve bol garen? Ik kon het zelf ook niet geloven. Via Vinted heb ik een onderjurk gekocht voor het fikse bedrag van € 1,00 en dan is Jelleke weer helemaal het meiske!

De vorige keer had ik het over het garen dat ik van mijn verjaardagsgeld gekocht heb en wat ik ermee zou gaan breien. Ik heb het plan weer helemaal omgegooid en heb er een kort vestje van gemaakt. Niet over de kont, Jel? Nee, niet over de kont. Omdat ik nu vaker jurken draag met klokkende rokken, vind ik een kort vest mooier staan. Een lang vest over zo'n jurk staat zo lijzig. Hiervoor heb ik mijn eigen patroon bedacht en een leuk ajourpatroon op internet gevonden bij Studio Knit: Eiffel Tower Stitch.

Super makkelijk patroon wat inderdaad op de Eiffeltoren lijkt. En aangezien de Eiffeltoren en ik een speciale band hebben (lief heeft mij ten huwelijk gevraagd onder de Eiffeltoren), vond ik het wel leuk om deze erin te verwerken! Alleen de mouwen nog en dan is deze ook klaar. Zit lekker met dit garen. Dun vest, maar toch lekker warm.

En toen kwamen we via een podcast op Youtube, Fruity Knitting, op Shetland terecht. Shetland kant wel te verstaan. De breisters op Shetland maken zulk fijn kantwerk dat het bijna spinrag is. En natuurlijk moet ik dat ook proberen. Daniela van MooiZelfgemaakt.nl heeft me erg goed geholpen met het zoeken naar het juiste zachte, dunne garen en ik ben begonnen met de Collywobbles Shawl van Denise Bartels. Het is niet een patroon wat je er gezellig even bij doet, maar redelijk goed te doen. Gewoon stuk voor stuk.

En toen zag ik nog weer een patroon voor een andere driehoek sjaal.... en ja nog dunnere wol van Shetland: Jamieson's Cobweb Ultra. Even om het gevoel te krijgen even een puntje gebreid...

Het is niet eenvoudig, maar zoals alles in het leven, stap voor stap. En het is net spinrag inderdaad. Naaldje 2,5 mm, en als het straks geblokt is, dan is het net een wolk die je draagt.

De vrouwen in Shetland breien dit soort breisels voor hun bruidssluier of doopjurken. Echt kunst, wat mij betreft. En ik zag dat Shetland ook erg mooi was. Wie weet in de toekomst...

Kunst

In het dorp waar ik woon is men heel hard bezig om een hart te maken. Het heeft een aantal jaar geduurd, maar het lijkt er nu echt te komen. En daarbij heeft men een kunstproject opgestart: Roosje van Heteren. Het wordt een soort kunstroute met een meisje als mascotte voor het dorp. Een beetje zoals Tiels Flipje. Met een heuse back-story over haar geschiedenis en alles. Bij de presentatie was ik al enthousiast. En nu zijn ze al een beetje begonnen door 75 borden van Roosje door ons, dorpelingen, te laten aankleden/schilderen en in de tuin te zetten.

Dit is mijn Roosje. Ik heb voor haar een jurkje gebreid met daarop de Peperbus (een toren in ons dorp) in 3d en rozen, want ze heet Roosje. Kersen in haar oren en haar gezichtje mooi geschilderd.

Ik zie er al verschillende in het dorp staan en allemaal goed en origineel gelukt! Hulde aan mijn dorpsgenoten!

15 juli verhuist Roosje naar het verzorgingscentrum Liefkenshoek en daar wordt een winnaar gekozen. Ik vind het meedoen al leuk.

Voor de kinderen is er een kleurplaatwedstrijd waar mijn zoon ook aan meegedaan heeft.

Trots op

Het Parijse vestje (zie hierboven), brei ik van bollen die ik zelf moet oprollen. En dan dansen de bollen een beetje over de tafel tijdens het breien. Poes vind dat fantastisch, ik iets minder. En ik zag op Pinterest een hele mooie houten breischaal (hoe het precies heet weet ik niet). En ik dacht, dat zou mijn vader ook heel goed kunnen maken voor mij. En ja hoor, ik ben nu de trotse bezitter van een echte breischaal, gemaakt door mijn knappe vader!

Voor de Shetland Shawl, met een bol van waaruit de draad vanuit het midden komt gebruik ik onderstaande schaal (met bewaakster erbij uiteraard).