Voortgangsblog #118

Gelukkig is het wat afgekoeld en kijkt men niet meer zo raar als ik zit te breien. Het voordeel als je een aantal projecten op de naalden hebt staan, dat als je er even je tanden erin zet, dat je dan opeens best veel FO's (Finished Objects: projecten die af zijn) hebt.

Breien

Mijn Shetlandsjaal is af! Het is niet helemaal volgens traditie met een picotrand, maar het is tenslotte mijn sjaal en ik vind hem mooi. Het is ragfijn en je ziet er alles doorheen. Dat maakt het zo kostbaar en betekenisvol.

Op de foto heb ik hem geblokt. Inmiddels is hij mooi opgedroogd en heeft zijn vorm mooi behouden.

Mijn obsessie voor de kleur oker gaat onverminderd verder. Waarschijnlijk omdat de herfst (God zij dank), er aan komt, wordt het alleen maar aangewakkerd. Die hitte van de afgelopen tijd heeft voor mij alleen maar bevestigd dat ik een herfst-mens ben. Maar dat terzijde.

Mijn okerkleurige mohair trui is ook klaar. Het model is simpel en daardoor universeel te dragen. Moet wel even wennen aan de mohair, maar het valt me nog mee. Ik draag truien toch met een t-shirt of zoiets dergelijks eronder.

En toen bleef er een deel van de mohair over. Hmmm, een konijntje moet lukken. Dus heb ik ook een baby konijntje gemaakt, die ik aan mijn okerkleurige tas wil hangen.

Inmiddels heeft het konijntje ook pootjes gekregen, een pootloos konijn vind ik best zielig.

En nu?

Nou, verder met mijn WIP lijst, dat wil zeggen de Victoriaanse onderrok. Of in mijn geval gewoon rok. In grijs (wat?), ja grijs. Iets neutraals, wat overal bij kan. Het is een heerlijk brei-lekker-bij-de-tv-patroon, dus na het ingewikkelde Shetland met dun draad gedoe is het wel even fijn om iets makkelijkers te breien.

Trots op

Mijn moeder heeft al heel snel mijn zwarte sjaal gehaakt. En hij is zo ontzettend mooi geworden! Met de zwarte parel is hij zo chique! Heel erg bedankt, mam!