Voortgangsblog #130

Mijn laatste blog is alweer even geleden, maar in de tussentijd heb ik echt niet stil gezeten. Nou ja wel stil gezeten, maar de handen waren wel bezig. Het is even alleen breien wat de klok slaat, het schilderwerk is nog niet helemaal klaar. Maar dat is voor de volgende keer. Dus voor nu...

Breien

Een tijdje geleden zag ik een filmpje op YouTube van iemand die al de modeshows in Parijs afliep. In haar intro droeg ze een trui met wolken die me aansprak, maar ik kon niet zo goed vinden waar ze deze vandaan had. Later kwam ik via via op een filmpje van een creatieveling die diezelfde trui ging namaken. Het blijkt dat de originele trui van een ontwerpster is die Lirika Matoshi heet. Zij laat haar truien door vrouwen in Kosovo breien die er een eerlijke prijs voor krijgen. Dus het prijskaartje van 270 euro snap ik wel. Maar als ik het zelf kan maken, dan doe ik dat dus liever!

Over prijskaartjes gesproken: Chanel kan er ook wat van. Aangezien het niet waarschijnlijk is dat ik ooit in mijn leven een echte Chanel zal bezitten, had ik bedacht om de klassieker dan maar te breien. Via Etsy heb ik Chanelknopen besteld en het resultaat is natuurlijk geen echte Chanel, maar wel mijn ode er aan.

Een tijdje geleden zag ik een heel leuk patroon voor een trui voor Halloween gebaseerd op de film Hocus Pocus: Superstition Sweater. Laat dat nu één van mijn favoriete films zijn (wat Halloween betreft). Het is niet eng als de meeste Halloween films, maar is meer een jaren 80/90 familiefilm rond Halloween met Bette Midler. Ik koester er in ieder geval warme herinneringen aan. "I put a spell on you and now you're mine". Na wat zoeken in mijn voorraad wol vond ik geschikte kleuren om ermee aan de slag te gaan. Al ben ik niet zo'n fan van kleurwerk, viel me dit best mee. Misschien begin ik er zowaar handigheid in te krijgen.

Het leuke aan het patroon dat je een aantal keuzes hebt met de motieven. Verschillende teksten, verschillende katten en vleermuizen. Ik heb het wat aangepast, zodat alledrie de Sanderson-zussen erop passen tussen alle grijze katten, witte vleermuizen en oranje spinnenwebben. Na dat gedoe met kleur had ik bedacht dat de rest van de trui maar zwart moest worden, op de oranje boorden na. Lekker rustig. Het lijf-gedeelte heb ik niet heel lang gemaakt, zodat het leuk op een spijkerbroek en zwarte rok (die ik meestal met Halloween aan heb) past.

De trui is nog niet af, nog één mouw en dan kan dat vast van mijn lijstje afstrepen. Zo op tijd voor mijn doen!

Voor nu is dit het even! Tot gauw!

Blijf lief en blijf creatief!