Voortgangsblog #80

De lente tiert welig en dat komt mijn hooikoorts niet altijd ten goede. Reden genoeg om lekker binnen met het breiwerk in de aanslag leuke films te kijken. Dat is altijd het voordeel van textiele werkvormen, het is zo heerlijk sociaal!

Schilderen, schrijven en andere 'hoge' kunst beoefen je meestal apart van de anderen. Ik zou er ook niet aan moeten denken om in de woonkamer te schilderen, aangezien daar een langharig monster rondhuppelt die er kwaadaardig genoegen in schept om al mijn spullen te jatten. Om over man en kind maar te zwijgen...

Kunstwedstrijd

Dat het het Rembrandtjaar is, is duidelijk te merken. De Rembrandwedstrijden vliegen je om de oren: Project Rembrandt, Lang Leve Rembrandt en Rembrandt Leeft!

En uiteraard doe ik mee met allemaal. Ik kon het niet laten. Project Rembrandt is al afgerond en helaas zat ik niet bij de winnaars.

Lang Leve Rembrandt: vanaf 17 mei krijgen de deelnemers die door de 1e ronde zijn, bericht. Dus ik wacht in spanning af. Ik heb de kraag hiervoor in gestuurd.

Rembrandt Leeft: met deze wedstrijd doe ik met twee werken mee. De kraag en het schilderij wat ik al eerder wilde maken: mijn zoon als Titus (door Rembrandt). Ik vind dit één van de mooiste werken van Rembrandt. Zo liefdevol als het licht het gezicht van zijn zoon bestrijkt. Ik hoop dat ik daar een fractie van in mijn schilderij verwerkt krijg.

Hoe dan ook is dit het voorlopige resultaat.

De uitslag is pas ergens aan het einde van het jaar. Dit duurt dus nog wel een behoorlijke tijd. Maar ik heb het in ieder geval vast ingestuurd. Kan ik weer van mijn WIP-lijst afstrepen.

Zomerexpo: Hoewel ik helaas niet door ben naar de volgende ronde van de Zomerexpo, ben ik wel doorgegaan en ik alvast begonnen aan het werk voor de volgende editie. Want wat ik in gedachten heb, duurt wel even om te maken.

Het is wel in de trant van het laatste hemd, maar dan een gebreide cocon variant. En dan ook uiteraard op ware grootte. Ik heb een hele grote tas met mooie okerkleurige wol staan, dat voldoende zou moeten zijn om dit project te realiseren.

Het doet me trouwens ook denken aan de begraafcultuur van de oude Egyptenaren. Mummies bijvoorbeeld. Meerdere culturen mummificeerde hun doden, maar de Egyptenaren fascineerden mij altijd enorm. In de afgelopen tijd ben ik me daar meer in gaan verdiepen. De zorg en de rituelen rondom de dood namen zij enorm serieus. Er is gelukkig veel bewaard gebleven van deze rijke cultuur en vind het altijd heerlijk om een excuus te hebben om me ermee bezig te houden.