Voortgangsblog #82

Er wordt veel op het internet gefoeterd, maar het is net zoals bij alle media: het is maar hoe je ermee omgaat. Of wat je ermee doet. Persoonlijk gebruik ik het internet voornamelijk als onuitputtelijke bron om mijn creativiteit te voeden (tjonge). Er is zoveel moois te vinden aan ideeën te vinden en ook om andere inspirerende makers te spotten.

En ik vind het ook fijn om Youtube filmpjes te bekijken, terwijl ik zelf met iets bezig ben. Momenteel ben ik oude afleveringen van Sky Arts Portrait Artist of the Year aan het bekijken. Erg inspirerend en soms ook intimiderend om te zien wat andere schilders maken. Het proces wordt ook gevolgd en dat is erg interessant om zelf ook weer van te leren.

Ik zie het maken ook als de essentie van het goede. Het goede creeërt, het negatieve kan alleen maar afbreken en kapot maken. Dus probeer ik mijn steentje bij te dragen door een maker in plaats van een breker te zijn. Dat zal met wisselende resultaten gepaard gaan, maar dat is weer het mooie aan de reis.

Cosplay

Mary Poppins krijgt steeds meer gestalte. De karakteristieke jas begint ook al meer vorm te krijgen. Bij de zoektocht naar een mooi patroon kwam ik op Mood en hun zogenaamde sewciety (briljant). Daarop staan allemaal mooie patronen en het allerleukste: het is gratis!

Voor Mary heb ik de Zea Blazer gekozen.

Mooi grote kraag en een leuke lengte. Ik had net genoeg stof om alles eruit te halen en hoewel de stof best aan de dikke kant is, valt hij mooi en is fijn om mee te werken.

Dit is mijn eerste officiële poging om een reverkraag te naaien, maar op de Sewciety leer ik een hoop bij. En uiteraard heb ik mijn moeder ook nog als expert achter de hand.

Het zal vast niet perfect zijn, maar voor nu ben ik stiekem er al best blij mee.

Kunstwedstrijden

Helaas is mijn kraag niet door naar de tweede ronde. Maar er waren ook ruim 8.000 inzendingen, dus was de kans al niet bijster groot. Nou ja, het was leuk om mee bezig te zijn. Je leert er altijd weer iets van.

Wat betreft de Zomerexpo voor volgend jaar had ik foto's beloofd van het gekke idee dat ik had. Eternity cocoon. Er volgen nog wat extra's in de traditie van de egyptische begraafcultuur. Ik heb bijvoorbeeld ook een anatomisch hart gehaakt. Ik wil niet echt amuletten maken, meer symbolen. Maar dat volgt nog.

Ik spreek er hier eigenlijk nooit over, omdat ik dat niet altijd even relevant vind op een knutsel/kunst blog, maar in mijn vrije 'kunst' merk ik wel dat ik naar religieuze thema's teruggrijp. Soms onbewust, zoals nu.

Het was een rare gewaarwording toen ik mijn kleine man naar bed bracht en Rupsje Nooit Genoeg aan het voorlezen was. Aan het einde maakt het rupsje een cocon en kruipt eruit als een wonderschone vlinder. Plotseling realiseerde ik me dat de cocon van een vlinder en mijn Eternity Cocoon een beetje hetzelfde zijn. Ik geloof dat als ik uit mijn Eternity Cocoon kom, zal ik ook herboren zijn in een betere vorm. Wonderschoon vind ik weer wat ver gaan :). Ik vind het een geruststellende en gezellige gedachte.