Voortgangsblog #95

Normaliter ruimt de Nederlandsche mensch in het voorjaar op, maar ik met mijn tegendraadse natuur heb het opeens nu op de heupen gekregen. Ik ben aan het opruimen geslagen. Vooral de hobbykamer is daar wel aan toe, vrees ik. Ik heb al een kluwen lintjes ontwart en netjes om kartonnen kaartjes gewikkeld. Het was een zooi van twee dozen, wat nu netjes overzichtelijk in één plastic mandje past. En ik kan ook nog zien wat ik heb.

De zolder was ook onderdeel van de opruimgekte en ook daar heb ik 4 zakken met nog prima bruikbare kleding in de plaatselijke kledingcontainer gedeponeerd.

Naaien

Bij het eerder gemelde opruimen van de zolder kwam ik een doos met kostbaarheden tegen. Kostbaarheden die geen mens wil hebben, laat staan wil stelen. Maar voor mij zijn ze onvervangbaar. De eerste kleertjes van mijn zoon. En omdat ik het zonde vind om ze weg te doen of te gooien, heb ik besloten om er iets mee te maken wat altijd bewaard kan blijven. Ook in het zicht.

Omdat ik altijd al van teddyberen gehouden heb, denk ik dan ook altijd meteen aan een memory beer. Het was een beetje passen en meten, maar met een patroontje van Pinterest kwam ik heel ver.

En dit is het uiteindelijke resultaat:

Er zit een rompertje, een vestje een broekje met voetjes en een boxpakje in verwerkt. Daarnaast nog knoopjes van een bloesje en wat losse dingen die ik nog had zoals het lintje. Duurzaam en dierbaar. Ik heb het op mijn nachtkastje gelegd.

Kerst

Helaas hebben we besloten om dit jaar het kerstdorp in de dozen te laten zitten. Aangezien we visioenen van een soort miniatuur Godzilla op vier harige pootjes door het dorp voor ons zagen, die een spoor van vernielingen zou achterlaten. Dus hebben we besloten om het allemaal op te sluiten in lantaarns.

De harige terrorist kan er dan niet bij en wij hebben toch iets leuks om naar te kijken.

Sprookjesboom heb ik inmiddels al in zo'n lantaarn landschapje verwerkt en dat is prima gelukt, al zeg ik het zelf.

'Ik ben al driehie' vond het ook helemaal leuk. Hij is nogal geobsedeerd door Sprookjesboom, dus dit vind hij dit fantastisch. 'Heel mooi, mama!' En daar doe je het dan voor...

Hier nog zonder sneeuw, want dat hebben we vandaag bij de Intratuin in Duiven gehaald. Het was er weer superdruk, maar onze kleine grote man heeft er van genoten. Hij vind het altijd zo mooi en ook de trap kon zijn goedkeuring wegdragen. Met open mondje zat hij te kijken naar alle lampjes.

Omdat ik zelf erg graag mag fantaseren, hoop ik dat ik dat bij hem ook kan aanwakkeren. Het heeft mij erg geholpen in mijn leven, dus ik hoop het ook aan hem kan meegeven.

Goed, sneeuw en vooruit een paddenstoel van de Efteling erbij.

Heerlijk winters. Ik houd ervan. Of we het ooit nog buiten gaan zien, dat zal wel niet, maar ik heb het in ieder geval wel nagebootst.

Reborn

Ik kon het niet laten, ik heb weer een kit gekocht. Ollie van Adrie Stoete. Deze lijkt zo op 'ik ben al driehie!' dat ik het wel moest doen. En ik heb al het perfecte outfitje: het eerste shirtje van mijn eigen 'driehie'. Ik zal er een leuk broekje bij breien en een kraagje bij maken en dan is die klaar.

Nu nog Ollie schilderen...

Breien

Het breien met de rondbreinaald gaat me steeds beter af. Ik ben nu aan een makkelijk patroon van een driehoeksjaal in (guess what color) oker. Ook de is de eerste kerstsok in rood klaar. Ik maak eerst de sjaal af en ga dan over, met enige tegenzin, op het rood. Want er moeten er nog twee klaar tenslotte. En nog wat namen erop en zo.

Een creatief mens is nooit echt klaar. En heeft trouwens ook geen rommel liggen. Dat zijn allemaal ideeën. Allemaal ideeën.